تأثیر نسبت‌های مختلف کشت مخلوط بر عملکرد سویا، ریحان و گاوزبان اروپایی

 به‌منظور بررسی عملکرد سویا، ریحان و گاوزبان اروپایی در وضعیت کشت مخلوط، آزمایشی به‌صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی در نه تیمار و سه تکرار در سال 1390 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبت‌های جایگزینی 75، 50 و 25 درصد سویا با ریحان و گاوزبان اروپایی و کشت خالص هر یک از گیاهان بود. نتایج آزمایش نشان داد که اولین غلاف سویا در نسبت 25:75 سویا:گاوزبان اروپایی و کشت خالص در ارتفاع بالاتری قرار داشت. تعداد گره در ساقۀ سویا در تیمارهای مخلوط بیشتر از کشت خالص بود. تعداد غلاف در بوته به غیر از نسبت 75:25 سویا:گاوزبان اروپایی و تعداد دانه در بوته نیز به غیر از نسبت‌های 75:25 و 50:50 سویا:گاوزبان اروپایی در دیگر تیمارهای مخلوط بیشتر از کشت خالص بود. عملکرد دانه و بیولوژیک سویا در نسبت 25:75 سویا:ریحان بر کشت خالص سویا برتری داشت. عملکرد دانه در بوته و وزن خشک بوته در همۀ تیمارهای مخلوط بیشتر از کشت خالص بود. عملکرد اندام رویشی ریحان در هر دو چین، و نیز عملکرد بذر گاوزبان اروپایی با افزایش حضور سویا در مخلوط با کاهش مواجه شد. نسبت معادل سطح-زمان نشان داد که تیمار‌های 25:75 سویا:ریحان و گاوزبان اروپایی و نسبت 50:50 سویا:گاوزبان اروپایی در مقایسه با کشت خالص به‌ترتیب 9 ، 11 و 14 درصد برتری داشت.